Nowelizacja ustawy o cudzoziemcach – co się zmieniło od 29.01.2022? cz.2
29 stycznia 2022 weszła w życie nowelizacja ustawy o cudzoziemcach. Zmieniły się przepisy dotyczące udzielania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Podpowiadamy, jak poprawnie zalegalizować pobyt rodziny obcokrajowca w Polsce po zmianach.
Nowelizacja ustawy o cudzoziemcach – udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną
Polskie przepisy zostały dostosowane do europejskiej dyrektywy Rady 2003/86/WE. Pierwsza zmiana dotyczy małoletnich obcokrajowców (art. 159 ust. 3 pkt 2-4). Konkretna sytuacja będzie oceniana według stanu na dzień, w którym złożono wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.
Kolejną nowością w polskim prawie jest poszerzenie listy osób uprawnionych do uzyskania wyżej wymienionego zezwolenia. Od teraz przywilej ten dotyczy wstępnych w linii prostej oraz osób pełnoletnich odpowiedzialnych za małoletniego członka rodziny zgodnie z przepisami RP. W związku z powyższym uchodźca lub osoba korzystająca z ochrony uzupełniającej jest małoletnia, otrzyma zezwolenie jeśli wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy został złożony przez upływem 6 miesięcy od dnia przyznania statusu uchodźcy albo udzielenia ochrony uzupełniającej. Przepis ten dotyczy również cudzoziemców, którzy w dniu złożenia wniosku byli małoletni i pozostali bez opieki bądź zostali pozbawieni opieki.
Nowelizacja ustawy o cudzoziemcach – zmiany w udzielaniu zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji
Zmieniono art. 127 pkt 3 ustawy o cudzoziemcach, który mówił o wysokości wynagrodzenia obcokrajowców pracujących w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji. Od teraz wysokość wynagrodzenia za pracę będzie odnoszona do kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia. Zatem w 2022 roku urzędnicy będą brali pod uwagę przeciętne wynagrodzenie z 2021 roku.
Nowelizacja ustawy o cudzoziemcach – nowe terminy załatwiania spraw uregulowanych w ustawie
Od 29 stycznia 2022 zmieniły się terminy dotyczące następujących procedur:
- udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy (oraz zmiany zezwolenia na pobyt czasowy i pracę);
- udzielenia zezwolenia na pobyt stały;
- udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej.
Od teraz wojewoda ma 60 dni na udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i zmiany zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Termin ten liczy się od momentu:
- złożenia wniosku osobiście w urzędzie wojewódzkim (nie dotyczy sytuacji, w których obcokrajowiec nie jest obowiązany do osobistego stawiennictwa);
- w przypadku następczego osobistego stawiennictwa cudzoziemca w urzędzie wojewódzkim (nie dotyczy sytuacji, w których obcokrajowiec nie jest obowiązany do osobistego stawiennictwa);
- złożenia wniosku, który nie jest obarczony brakami formalnymi lub ich uzupełnieniem;
- przedłożenia przez cudzoziemca dokumentów niezbędnych do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy lub bezskutecznego upływ terminu na ich złożenie, wyznaczonego przez wojewodę.
Wojewoda ma 6 miesięcy na udzielenie zezwolenia na pobyt stały oraz zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE. Bieg terminu jest uzależniony od wymienionych wyżej zdarzeń. Obcokrajowcy, którzy otrzymają odmowną decyzję, mogą odwołać się do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Postępowanie odwoławcze wynosi 90 dni od momentu przekazania odwołania lub od dnia uzupełnienia braków formalnych. Nowe terminy obowiązują w trwających już postępowaniach. Biegną one od nowa od dnia wejścia nowelizacji w życie.
